Filosofie, missie, visie en een beetje wetenschap
Al meer dan 15 jaar houd ik me bezig met de menselijke psyche en hoe deze werkt in de tijd waarin we leven, de uitdagingen en ontwikkelingen die we tegenkomen.
Het leek immens complex tot ik opzoek ging naar de samenhang en waarin de overlap te vinden was. Vooral het stuk eenvoud, wat zien we over het hoofd? Mijn inspiratie is de natuur, die ‘doet’ het ook gewoon een soort van vanzelf, dus waarom maken wij intelligente wezens er dan steeds zoveel ingewikkelds van?
Na eerst veel boeken te hebben gelezen, heb ik psychodynamica gestudeerd, vervolgens kwam ik op het pad van de kwantumfysica en reality creation (met o.a. de wet van de aantrekking), waarmee ik veel zweverige dingen leerde plaatsen. De moderne wetenschap, de kwantumfysica kan zoveel onderbouwen en ik vermoed dat er de komende jaren nog veel meer duidelijk én maatschappelijk geaccepteerd zal worden.
In de tijd waarin we nu leven op deze aarde, werden nog meer paradoxen zichtbaar van ons denken in de ‘beperking’ van de 5 zintuigen. Zo vielen de kwartjes en kwam de eenvoud weer terug die ik graag wil delen. Het brengt me veel meer veerkracht, geluk, een dagelijkse glimlach, eenvoud, vastberadenheid, rust en plezier, door de perceptie van energie naar het leven te kijken en het ook zo te beleven.
Dat er meer tussen hemel en aarde is, is wel duidelijk. Hoe werkt en hoe zit dat dan?
Door mijn studie voor psychodynamisch therapeut, maakte ik kennis met hoe het ongeziene merkbaar wordt in gedachten en gevoelens. Hoe het kan belemmeren en juist motiveren, wanneer onjuistheden worden weggehaald. Zelf ging ik daarin iets verder, omdat ik merkte tijdens de lessen met het onderbewuste merkte dat er een andere stroom in mij aanwezig was. Licht, blij, vreugdevol, wat me energie geeft en een soort van zin aan mijn bestaan geeft. Mijn ziel, mijn authentieke ik, mijn zelf, mijn essentie, mijn wezen, wat het ook mag heten.
Zo fascinerend dat ik besloot dit verder uit te diepen in mijn scriptie.
Mijn triggerpunt was dat mensen mij zweverig begonnen te noemen, terwijl voor mij dat deel in mijzelf het enige was wat gewoon duidelijk was, helder, ongecompliceerd, niet zoveel regels en wetten nodig heeft en vooral de fijne energie ervan heerlijk was. Met het oergevoel in ons ‘erbij te willen horen’ werd dat eigenlijk een beetje een strijd en won het gevoel erbij te willen horen steeds het podium.
Tot ik steeds meer informatie vanuit de wetenschap ontdekte in de kwantumfysica. Waarin een energie als essentie die harmoniseert, een natuurlijke intelligentie bezit en een onuitputtelijke bron van energie is, als basis wordt gezien. (Klik hier om meer te lezen) Het gaf mij het bekende gevoel: Ja zie je wel! Het is niet iets zweverigs of bovennatuurlijks, het is wie wij ten diepste als basis zijn!!!
Tja en toen was de geest uit de fles…😜
